Rodzaje podnośników samochodowych

         Jeszcze niedawno najbardziej popularną grupą podnośników były podnośniki elektromechaniczne. Unoszenie samochodów w przypadku tych konstrukcji wykonywane jest z użyciem silnika elektrycznego oraz pionowych mechanizmów linowych, śrubowych i łańcuchowych. Jako że w trakcie eksploatacji zużywają się współdziałające ze sobą części mechaniczne - są one obecnie dość drogie w utrzymaniu, co jest przyczyną wypierania ich z rynku przez konstrukcje elektrohydrauliczne.

Dlatego dotąd stosowane rozwiązania elektromechaniczne - śrubowe lub łańcuchowe – zostały zastąpione przez najnowocześniejsze konstrukcje podnośników kolumnowych o napędzie elektrohydraulicznym. Najczęściej w warsztatach stosowane są dwukolumnowe wersje realizujące unoszenie pojazdu przy wykorzystaniu dwóch par regulowanych przegubowo ramion zamocowanych na wózkach poruszających się pionowo po prowadnicach obu kolumn, w których osadzone są siłowniki hydrauliczne. Dzięki zastosowaniu odpowiednio dopasowanej konstrukcji ramion możliwe jest stabilne unoszenie pojazdów o różnych wymiarach podwozia.

          Podnośniki dwukolumnowe mogą posiadać budowę symetryczną (z czterema równej długości ramionami, w której środek ciężkości unoszonego pojazdu przypada pomiędzy kolumnami w osi ich symetrii) oraz konstrukcję asymetryczną (z dwoma różnej długości parami ramion, w której środek ciężkości unoszonego pojazdu leży w osi wjazdu, ale przed osią przecinającą obie kolumny). Podnośniki dwukolumnowe, poprzez unoszenie pojazdu z zastosowaniem ramion, umożliwiają zwolnienie kół i zawieszenia pojazdu.

           Inną wersją konstrukcyjną podnośnika kolumnowego jest rozwiązanie czterokolumnowe.  Jest to podnośnik najazdowy, na którym pojazd unoszony jest na kołach stojących na jego płytach najazdowych. Jedna z płyt w takiej konstrukcji jest przesuwna, co daje możliwość dostosowania szerokości podnośnika do różnego rozstawu kół obsługiwanych pojazdów. Analogicznie jak w konstrukcjach dwukolumnowych, także w tej grupie podnośników dominuje obecnie napęd elektrohydrauliczny.

Podnośniki czterokolumnowe dostępne są w wersji zwykłej - jako typowo do obsługi lub w wersji diagnostycznej –dodatkowo wyposażone w obrotnice pod przednie koła pojazdu, płyty rozprężne pod tylne koła pojazdu oraz dźwignik osi do przeprowadzania czynności kompensacji bicia koła w trakcie pomiaru i kontroli parametrów geometrii ustawienia kół i osi pojazdów.
Drugą, coraz częściej stosowaną w warsztatach grupą konstrukcyjną podnośników są wersje nożycowe. Są one droższe od modeli kolumnowych, co wynika z tego, że dzięki swojej budowie wpływają na oszczędność powierzchni wewnątrz obiektu warsztatowego. Mocowane mogą być bezpośrednio na posadzce. Wówczas do wjechania samochodem na opuszczony podnośnik wykorzystywane są odpowiednie najazdy oraz wpuszczane w zagłębienia posadzki. Dzięki takiej możliwości po opuszczeniu podnośnika płyty najazdowe znajdują się na jednym poziomie z posadzką. Wśród konstrukcji nożycowych wyróżnić można modele:

-  typowo obsługowe, czyli podprogowe, w których unoszenie pojazdu powoduje zwolnienie kół oraz

- rozwiązania konstrukcyjne diagnostyczne, w których płyty najazdowe, na których stoi pojazd, posiadają obrotnice i płyty rozprężne oraz dodatkową parę nożyc do unoszenia podprogowego pojazdu.

            Najnowocześniejszą obecnie grupę konstrukcyjną podnośników stanowią wersje słupowe. Podnośniki tego rodzaju posiadają napęd elektrohydrauliczny, w którym siłowniki umieszczone są w posadzce warsztatu. Podnośniki te mogą posiadać różnego typu ramiona unoszące lub pomosty najazdowe. Mogą być wyposażone w jeden lub więcej słupów unoszących. Jest to najdroższy wariant konstrukcyjny podnośników warsztatowych.